برخی بازیگران سینمای ایران جایگاه خود و ارزشها را فراموش کرده اند.نمی دام چرا سینما را وسیله ای برای فرار از کشور خود و پناه بردن به آغوش هالیوود قرار داده اند؟مگر اینها نمی دانند که با این عمل خود از انسانیت فرسنگها فاصله گرفته و در لجنزار فرو خواهند رفت.

چرا اینها فراموش کرده اند که این امنیت و آرامش را شهیدانی بی گناه و معصوم در این کشور به وجود آوردندو حال به جای ترویج فرهنگ دین و ایمان و شهادت ،از کشور خویش آواره اند تا ترویج بی فرهنگی ،خانمان سوزی و شهوت نمایند.

آیا پوچی هنر است ؟آیا کالانعام بل هم اضل هم هنر است؟آیا ترویج شهوت و در آغوش بی غیرتان و وطن فروشان خوابیدن هنر است ؟

نخیر به عرض خود فرخته ها برسانم که این هنر نیست ،اگر می توانستید در این سرزمین و کشور امام زمان(عج) مادر باشید و مادر شدن را ترویج دهید آن موقع هنر مند بودید.

به عرضتان برسانم که حتی مردان بی حیا و بی غیرتی که اسیر امیال نفسانی هستند با رفتن شما ، دیگربه شما به دیده یک گنداب می نگرند چه رسد به دید انسانهای متعالی.و شمایی که از این امنیت و آرامش که دسترنج شهدای عزیز ماست در جهت شهوترانی خود استفاده کردید ،بدانید که روزی که دور نباشد باید پاسخگوی شهدا ،مادران شهدا،همسران وفرزندان شهدا باشید و این را دست کم نگیرید. فکر نکنید که صعود کرده اید بلکه بدون باز خواست تا ته جهنم سقوط کرده اید.

پیامبر رحمت و مهربانی (ص)فرمودند:

هرکس به آنچه می داند عمل کند،خدا علم آنچه را نمی داند بهره او سازد.

بعضی انسانها کارشان به جایی رسیده که عکس گرفتن با حیوان برایشان کلاس و مقام شده است و همین آدمهای با کلاس مردمان با تقوا را امل می نامند.

انسانهایی که با شهوت و آلودگی عجین شده اند ،مردم با تقوا را امل و خود را مدرنیته می شناسند.اینها خیلی تنهایند و انقدر رو به پستی می روند که به جای عبادت و راز و نیاز با خالق خویش،همدم حیوان می شوند.حتی هستند کسانی که به خاطر مرگ حیوانشان مجلس ختم با شکوهی برگزار می کنندو یا جشن تولدهای آنچنانی.

یادمان باشد ما انسانیم و تنها مونس ما باید خدا باشد نه سگ و گربه.

از جمله بلاهایی که غرب دامن گیر آن شده و جهان سوم را تحت تاثیر قرار داد ،تفسیر غلطی است ،که از مفهوم آزادی ارائه نمودند.

 آیا هر زنی مادر است؟

خدا را قسم می دهیم به آبروی حضرت سیدالشهدا(ع) که باقیمانده غیبت قائم آل محمد (عج)را بر ما ببخشاید و همگی با عافیت دوران ظهور ان حضرت را درک کنیم و از بهترین یاری کنندگان حضرتش باشیم.

((حرف در این باره زیاد است،شرمشان باد))